Ձկնորսը և նրա ընկերը գետի ափին նստած երկար սպասում էին, սակայն ոչ մի ձուկ չէր ընկնում նրանց ցանցը։ Արեւը մայր էր մտնում, և նրանց համեղ ընթրիքի հույսը կամաց-կամաց մարում էր։ Հանկարծ ձկնորսի կարթը շարժվեց...
Գրականագետ, թարգմանիչ, գրաբարի բացառիկ գիտակ:
35 տարի գրաբար է դասավանդել ԵՊՀ-ում: Այսօր նրա անունով է կոչվում հայ բանասիրության ֆակուլտետի լսարաններից մեկը...
Մեկ-մեկ Մասիսը դառնում ա երկնագույն, խառնվում ա երկնքին՝ կորում, ու զույգ ձյունաճերմակ գագաթները կախվում են օդի մեջ։ Էդ ժամանակ Մասիսը շատ թեթև, եթերային ա, ու թվում ա՝ եթե մեր կողմը փչող քամի անի, Մասիսը կքշի-կբերի մեր մոտ...
Հայ ժողովրդի պատմության ողբերգական էջերից է 1915 թվականի ապրիլի 24-ը, երբ թուրքական կառավարությունն իրականացրեց հայերի բնաջնջման իր հրեշավոր ծրագիրը՝ արյունալի գործողություններ ձեռնարկելով թե՛ հասարակ ժողովրդի, թե՛ մտավորականության դեմ...
Մի օր հարուստ հայրն իր փոքրիկ որդու հետ գնումների էր դուրս եկել քաղաքի ամենաթանկ խանութ - սրահներից մեկում։ Գնումներից հետո, երբ նրանք վերադառնում էին դեպի իրենց մեքենան, հանկարծ մի աղքատ տղա մոտեցավ նրանց...
Հեքիաթների մեջ ապրող էն բարի պառավը չկա, որ մի պահ խորիմաստ լռի, հետո հասկանալով ուզածդ` ասի էսպես կգնաս, կգնաս, շատ կգնաս, քիչ կգնաս, մի կանաչ սարի կհանդիպես, ա՛յ էդ սարի վրա է ուզածդ...
Դանիել Վարուժանի ձերբակալման հաջորդ օրը դպրոցում, որտեղ նա դասավանդում էր, սահմռկեցուցիչ լռություն էր։ ՈՒսուցիչները լուռ նստած էին ուսուցչանոցում, աշակերտները՝ դասարաններում...
Լսե՛ք, ախր, եթե դահիճները ծնվում են, ուրեմն՝ դա ինչ-որ մեկին պետք ա, ուրեմն՝ ինչ-որ մեկն ուզում ա, որ նրանք ծնվեն, ուրեմն՝ ինչ-որ մեկը կախարդական փայտիկ ա կոչում նրանց արյունոտ կացինը...
Էն ժամանակ տանն էլեկտրական մսաղացներ չունեինք, ձեռքի մսաղացով էինք աղում։ Չուգունից փայլուն մսաղացը լա՜վ ծանր էր։ Մետաղամշակման հաստոցի նման ամրացնում էինք սեղանի եզրին, հետո հավաքում՝ ցանցը, դանակները, բռնակը․․․
Իրանի նախագահը Ադրբեջան կատարած այցի ընթացքում մի շարք ուշագրավ հայտարարություններ է արել, որոնց, վստահ եմ, անդրադարձ կկատարեն մեր հարգարժան իրանագետները։
Սակայն կուզեմ առնվազն մեկին անդրադառնալ, որը, ըստ իս, ուղերձ էր Ալիևին և Էրդողանին...